Gisteren heb ik opnieuw de dag afgesloten met een uurtje op het balkon...ditmaal echter op mijn eigenste balkonnetje, waar net 4 stoelen op passen en en fles wijn van 97cent (no kidding). De planten op ons balkon moeten dringend gereanimeerd worden, zodat we een soortement minituintje hebben (ok, minimini).
Eddie en ik (Eddie is de Australier) zoeken elke dag "La Palabra del Dia" (woord van de dag) en gisteren was dat "una cucaracha" (van het liedje) want wat blijkt...we zitten met cucarachas in onze keukenkast, exotic wildlife jawohl!!! Straks ga ik 1 of ander zwaar vergif halen, komt wel in orde.
Al mijn foto's hangen al aan de muur, mijn kamertje is echt al gezellig en onze living ook want ik heb mijn gerief daar wat uitgestald, gelukkiglijk hebben we zowat dezelfde smaak. Dus het bevalt me wel, op mijn raam na, dat bijna niets van geluid buitenhoudt, en met dat voetbalstadion voor mijn deur...

In de Spaanse les zit ik met een bende zotte Portugezen, echt een raar taaltje, maar ze zijn wel sympathiek.

Misschien vragen jullie je -na mijn avonturen in Parijs- af of ik al dikzijls de andere kant van het land ben terechtgekomen met de metro, helaas moet ik jullie teleurstellen, nog geen enkele keer heb ik me gemist! Jelle en ik zijn wel al eens de metro uitgesprongen ("aaah, we zijn een halte te ver!!!) terwijl we nog twee haltes verder moesten, maar als ge niet (zoals enkele dagen geleden) compleet moedeloos zijt is dat gewoon gigantisch grappig ipv een aanleiding tot een huilbui.

Andere bezigheden: horchata (typisch melkachtig drankje met noten) drinken, mij vergapen aan de prachtige gebouwen, door de straten huppelen op de tonen van de muziek van een straatorkestje, vroeg opstaan (wat ik persoonlijk iets minder vind...hmmm), mijn bankkaart verliezen (denk ik, ik ga nog eens goed zoeken maar anders moet ik die dringend blokkeren en dan uitzoeken hoe ik aan een nieuwe kan geraken..damn), bij de bakker binnenwippen en in mijn beste Spaans iets bestellen wat nog het meest lijkt op een verbrande loempia (ik dacht, ge moet toch de plaatselijke specialiteiten leren kennen, maar het bleek gewoon een verbrande loempia te zijn) (Tjah...)

Voor communicatiewetenschappers onder ons: elke dag vechten ze hier om mij toch maar als eerste een gratis krant in mijn pollen te stoppen, tot zover heb ik er drie gelezen: de ons welbekende Metro, 20 minutos, en Qué. Zeg het maar tegen Raeymaeckers he...

Oh, by the way: reageer gerust eens op mijn schrijfsels he!! Ik wil ook graag weten hoe het jullie daar vergaat in ons Belgenlandje. Er staat zo´n knop "comments" onder elke entry :o) en ik heb nog altijd mail he!