Ik liep daar dan wat verloren met mijn handdoekje, kon het zwembad niet vinden dus heb dan maar een oud dametje gevolgd. Ik zwier mijn eigen ikzelve zwaaiend het water in en word er na ongeveer 23 meter alweer uitgeroepen: enkel baan 3 is voor vrij zwemmen op dit uur én je moet een badmuts dragen. Een badmuts?? In de 21e eeuw? In mijn 21ste levensjaar?? Ik kon en zou er niet aan ontsnappen en dus werd er mij een roze lapje aangereikt dat ik over mijn weelderige haardos diende te trekken. Even later beweegde ik me schoolslags én met een uiterst hip hoofddeksel door het water, braafjes in baan 3. Van het eerste leerjaar gesproken... Bon, idiote roze badmuts of niet, het deed geweldig veel deugd nog eens in het water te kunnen drijven. Later die avond een hele aangename wandeling in het oude stadsgedeelte met Eddie (die geen GSM meer heeft nadat hij beroofd werd in het park, we moeten dus via briefjes afspreken, het heeft toch iets: "Meet me at 20.45 at the Puente de las Flores (een brug die zowat bestáát uit bloemen) for a walk through the old city." .


's Avonds een Friends-ervaring gehad, c'est à dire een DVD gaan huren (Memento), de zetels versleept en een pizza besteld! Ik was helemaal springerig, pizza delivery, hoe stoer!! Heb de volle 30 minuten aan de deur staan wachten :o)
Dan 3 kwartier geslapen om gewekt te worden door Kate, Eddie en Jelle, "we gaan uit, gade nog mee?" OK, ik lijk wel gek en jullie geloven dit waarschijnlijk niet maar even later stond ik met kleine oogjes ergens in een danscafé dichtbij Xativa... Een messageparty (zijn Valencianen blijkbaar hevige fans van) en onbetaalbare drankjes, ik ben dan ook rond 3u reeds huiswaarts gekeerd en zo te horen heel wat fun gemist (aanzoeken,opdringerige homo's, het is toch iets), maar Claire blijft Claire,ik heb mijn slaap nodig, heel wat mensen onder jullie weten in wat voor chagrijnig monster ik anders muteer hé.
Ik moet al peinzen wat we de rest van het weekend uitgespookt hebben dus zo belangrijk kan het niet zijn. Jazzconcertje meegepikt, met ons tweetjes want Britten die op Spaanse tijd leven zijn onmogelijk om mee af te spreken. (3u na afspraak belden ze ons om te zeggen dat ze ons niet konden vinden :D)

Huissleutels verloren en bijna ook die van Kate, naar Kinsey gekeken, in de Turia gelegen, cafeetjes in Barrio Carmen bezocht, Kwak gedronken op een pleintje (uit een plastic zak, alcohol op straat na 22u= prohibido!), grote kuis gehouden,veel gebabbeld, plannen gemaakt voor mijn verjaardag...
Binnen een uur moet ik weer vertrekken naar de les, iets wat ik niet met aangename dingen associeer. Ik ben blijkbaar extreem gemakkelijk conditioneerbaar want na die vreselijke schoolweek associeer ik mijn unief met stress, alsook de Spaanse taal en metro's. Fijn. Niet dat er momenteel reden tot stressen is, ik maak al mijn taken naar behoren, maar ge kent mij he. Pieken en dalen. En een schoolvoorbeeld van Pavlovs theorie, that's for sure!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten