For those wondering: ik heb inderdaad het lot ietsje teveel getart met mijn smart remarks à la "vrijdag de 13e neem ik mijn vliegtuig, ooh!" en ook wel "ik heb gelijk nog nooit vertraging gehad met de vlieger...". Nu, maaltijdcheques hebben niet onmiddelijk te maken met de wet van Murphy maar goed, ik zat er toch maar tussen.
De hele dag mocht geen vliegtuig landen of opstijgen uit Zaventem, dus zaten ik en duizenden andere mensen -waaronder Olivier Rochus en de immer sympathieke Helmut Lotti- als gijzelaars in de luchthaven. Moesten ze dat nu direct zeggen, maar 't is eerst een goeie 5uur van "jamaar, binnen een uur vertrekken we écht!!" 'k Heb heel de luchthavenkiosk aan roddelboekskes gelezen denk ik.
En intussen de zon buiten maar records breken.
Intussen zijn ze dan wel nog ne micro onder mijn neus komen steken (ongetwijfeld onwille van mijn onweerstaanbare uitstraling) waardoor ik alle uren te horen was op het Radio 1-nieuws, met de nodige telefoontjes van oma's en verwanten als gevolg.
Uiteindelijk werd mijn vlucht dan gecancelled, kon ik mijn bagage weer gaan oppikken en thuis genieten van een extra dagje in de zon (en de buren de stuipen op het lijf jagen met mijn spookverschijning).
Een Russisch manspersoon stond intussen aan de arrivals vergeefs te wachten op zijn kompaan (met zo'n cool kartonnen naambordje) en voor die mens was er natuurlijk niets aan de hand, hij zag immers constant mensen buitenkomen met hun bagage (wij oa, om er dus weer mee naar huis te sporen). In het Frans en Engels proberen uitleggen en met -al zeg ik het zelf- sprekende mimebewegingen dat er sinds 6u 's ochtends geen vliegtuig meer geland was, maar niets aan te doen: "oonlie roeshiesh!!!" Die mens staat daar verzeker nog.
Enfin, voor mij dus niet zo erg, wél voor de mensen in Zaventem die vandaag op een begrafenis aanwezig moesten zijn...en dat allemaal voor een paar maaltijdcheques.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten