zondag, november 05, 2006

Jamie Cullum

Jamie Cullum! ‘t Is dan misschien een aapachtig dwergje met ADHD (of aan de speed, zijn we niet echt uit), maar MAN wat een entertainer! Inderdaad, vandeweek pas kwam ik erachter dat één van mijn favoriete artiesten Valencia aandeed!
Zijn optreden viel echter samen met de eerste repetitie van mijn koor in spé, inclusief etentje achteraf. Omdat dat echt veel voor mij betekent had ik dus afgezien van mijn avondje Jamiejazz. Die mensen van het koor belden mij echter maar niet, terwijl ze Felic vorige week woensdag al hadden laten weten dat er erbij was. Ook op mails (ik geef toe, misschien niet in het vlotte Spaans dat ze gewend zijn, but I try!) werd niet geantwoord dus was ik eigenlijk wel wat pissig en besloot ik mezelf vrijdagavond toch op een ticket te trakteren. Zaterdagavond echter kon Felic me overtuigen toch mee te gaan en zelf eens te gaan vragen waarom ze in godsnaam niet eens zo beleefd konden zijn mij te melden dat ik niet geaccepteerd was, dus ikke mee, door de regen, naar het repetitielokaal in de unief op 6min van ons kot. Ik dat dus gaan vragen aan Vicente en die dacht nog lollig te zijn door doodleuk te zeggen dat ik niet goed genoeg was, waarna hij in lachen uitbarstte “Cler! (want zo zeggen ze dat) Tuuuuurlijk zijt ge erbij! Zo’n goeie auditie!”. Ik stond echt met mijn bakkes vol tanden, maar gelukkig!!! Ge kunt het u niet voorstellen! De dag ervoor was ik met Eddie naar Copying Beethoven gaan zien (in cinemas near you) en besefte ik nogmaals hoezeer ik mijn muziek mistegede. Dus bij deze :D Wat was er gebeurd, ze waren mijn nummer kwijtgeraakt, waren naar mijn kot gekomen maar hadden de verkeerde trap genomen, en op nummer 4 daar gezegd dat ze tegen Claire moesten zeggen dat ik geaccepteerd was. Die mensen wisten natuurlijk van toeten noch blazen en ik bijgevolg ook. En dit is het verhaal van de slechte administratie van het Orfeon Universitario de Valencia. Ze maken wel nogal een fuss over hoe belangrijk dit koor wel is, en dat ze vorig jaar in China gaan zingen zijn enzo, maareuh kheb toch niet de indruk dat het aan het GMK kan tippen hoor.
Wel kunt ge hier voor de belachelijkste dingen studiepunten krijgen: omdat ge vb in het koor zit, omdat ge een Spaanse cursus volgt als buitenlander, omdat ge naar een seminarie gaat,... Jammer genoeg vinden ze dat in België ook belachelijk en telt dat voor ons niet, anders was mijn broodje hier wel gebakken!

Bon, Jamie Cullum dus. Ik ben daar in de helft van die repetitie (we repeteren trouwens 5u per week, verspreid over twee avonden) weggelopen, serieus tegen de zin van de dirigent maar hey, als zij mij niet deftig kunnen laten weten dat ik erbij ben kan ik mijn avond ook niet vrijhouden hé. Achteraf gezien had ik gerust tot het einde kunnen blijven want ik zou de Spanjaarden nu toch al beter moeten kennen, ipv om 20u kregen we Jamie natuurlijk pas om 22.30 te zien, wat daarom niet minder woohoo was! Dan, Alison en haar vriend Ed waren er ook dus ik had mijn compagnie, en het optreden was zonder meer fantastisch! Wat een energie, wat een charisma, wat een stem!! Die mag ook eens op mijn verjaardag komen zingen zenne! Live nog 5 keer beter dan op CD, ik ging er echt volledig in op, en die kerel maar op en van zijn piano springen! Dan smijt die daar plots “don’t you wish your boyfriend was short like me” tussen , haha, ‘t is inderdaad een dwergje.
Voor de female christman elf gone bad daarna (“VaneXXa”. Brrrrr.) hebben we gepast.
By the way, dit was allemaal op Heineken Greenspace, een festival dat een week duurt. Donderdag zijn we daar trouwens gratis naar MonoYaMono gaan kijken, de band van onze bovenbuur, sterk!!!

Geen opmerkingen: