Laat het gras maar groeien

Aangezien ik tegenwoordig met Felic naar het koor ga, bleef
er nog één persoon over om eens goed mee te "bonden": Kate!
Ik ging woensdagnamiddag toevallig op een shoppingspree (in
mijn "We gaan naar Spanje! Zon! Zee! Strand!" enthousiasme
van augustus was ik een beetje vergeten van winterkleren
mee te brengen)en Kate ging enkele cadeautjes kopen voor de
mensen thuis. Uiteindelijk is van dat plan niet teveel in
huis gekomen en zijn we op het terras van Café Lisboa
(onder de olijfboom) beland waar we theetjes zitten
consumeren hebben. De tafel naast de onze werd bezet door
twee Leuvenaars die in Barcelona wonen, ik kon het
uiteraard niet laten van ze aan te spreken...ontluikend
patriottisme I say! Mijn sluw trucje bestond erin hen te
vragen wie in 2002 Roland Garros gewonnen heeft, want dat
was een vraag in het kruiswoordraadsel dat we aan het
proberen invullen waren. Ze moesten ons het antwoord
schuldig maar intussen had ik wel lekker De Morgen in mijn
bezit, die ze mij onbaatzuchtig als ze waren gaven.
Aangezien een Nederlands kruiswoordraadsel voor Kate nog
net iets te hoog gegrepen is hebben we ons dan maar op
Sudoku gestort. U hoort het goed, Sudoku, ik met mijn brein
waarvan het wiskundig en logisch gedeelte lichtelijk
geabimeerd is!
Who are you and what did you do to my real identity???

IK moet zeggen dat ik er nog niet eens te slecht in ben,
terwijl ik mij een namiddag met Wouter herinner: hij
probeerde mij de beginselen van het nobele spel dat Sudoku
heet bij te brengen, wat alleen bewees dat ik nog steeds
het miniemste beetje wiskundig inzicht mankeerde. Mijn
brein is zich aan het ontwikkelen jong!
Eddie en ik hebben die avond zowaar in bed Sudoku's zitten
ontcijferen, hilarisch gewoon hoe we radicaal komaf maken
met het stereotiepe beeld van de "partyyyy" Erasmusstudent
:o)

Kate en ik zijn vervolgend El Carmen gaan doorkruisen op
zoek naar een kapper waarover we gelezen hadden in een
boekje. Zeer tof ingerichte zaak, heel hip met
koekoeksklok, de muur behangen met een natuurlandschap,
poppetjes en kleurtjes, en drie wel Erg Weirde Kappers met
een hairdo die ik mijn ergste vijand nog niet zou
toewensen:
coupe grasmachien, peroxideblond met zwarte
luipaardvlekken!
Als ik één ding geleerd heb uit de Flair is het wel dat je
stante pede rechtsomkeert maakt als je kapper in spé een
kapsel heeft dat u absoluut niet aanstaat; maar waaghalzen
die we zijn bleven we met een stijgend adrenalinegehalte in
ons bloed in de rode zeteltjes zitten. Het beterde er niet
echt op toen we hun portfolio doorbladerden dat daar op een
tafeltje tentoongespreid lag: vogelverschikkers, felle
kleuren, god...en ik kan niet eens deftig uitleggen wat ik
wil in het Spaans! Toen Kate echter zonder al teveel happen
uit haar haar de kapperstoel verliet waagde ik het er ook
maar op en eigenlijk is het exact hetzelfde als altijd als
ik naar de kapper ga :o) alleen heeft het mij maar 20euro
gekost!


Geen foto's dit keer, ik neem da nie mee naar de kapper hé.
Kijk maar nog eens naar de foto's van mijn verjaardag ofzo
:o)