Domingo. In Spanje synoniem voor Alles Is Gesloten, wat erin resulteerde dat we tot 18u op cornflakes (Special K met chocolade, een echte aanrader ;o)) geleefd hebben, waarna we achter een palmboom een illuster winkeltje ontdekten met al even illustere Taiwanezen achter de toonbank en ik spaghetti carbonara klaargemaakt heb voor een heel legioen (ik moet nog ontdekken hoeveel spaghetti je nodig hebt voor 3 man slash vrouw).

Ok, dat was een lange zin :o)

Cédric, ik weet niet of je dit leest, maar je moet hier absoluut een zondagochtend moet meemaken!! No panic, ik ga je niet meesleuren naar de kerk, wel naar de fantastische “rommel”markt die hier vlak voor onze deur plaatsvindt! Na drie uur rondkijken zijn we thuisgekomen met oude Spaanse filmposters voor aan onze muren, een praaaaachtig oud fotoalbum voor mij, een soortement antiek zakhorloge (zo ééntje dat je kan openklappen) voor Eddie, armbanden en waaiers voor Natalie en mij, Spaanse tinnen dozen voor onze rijst en pasta en nog zoooveel meer, ik heb me echt moeten inhouden! (we’re on a tight budget, with my banccard being lost and all…) Tafels vol prachtige doosjes, oude radio’s (van die echt heeele oude, met wijzertjes enal) voor amper 25euro (wat echt niet veel is), enfin, alles!!! Dus Cé, Hanne, Katarina, en alle andere geïnteresseerden: vergeet de rommelmarkt aan ’t Miljoenenkwartier, ’t is hier te doen hé!!


Gisterenavond is onze tweede uitgaanspoging uitgedraaid op een wreed gezellig avondje, beginnend in een café (met witte Martini om op gang te raken) en eindigend in één of andere club waar we waarschijnlijk alle hippe mensen weggejaagd hebben met onze idiote danspasjes (iedereen weet hoe ridicuul ik dans, right? Laat ons gewoon zeggen dat ik niet de enige ben :D), eigenlijk een wonder dat de buitenwippers ons niet aan de deur gezet hebben.

Ik miste mijn fris groen tuintje een beetje (ontbijten op het balkon met zicht op een gebouw met 14 verdiepingen is toch net iets anders) maar sinds we de Turia als substituut ontdekt hebben is ontbijten nooit zo leuk geweest! Daar hebben we dus de hele namiddag doorgebracht, ik met mijn neus in De duivel en het meisje, Natalie in The Hitchhiker’s guide to the galaxy (ik heb de eerste 40 blz gelezen en nu moet ik absoluut een Engelse boekenwinkel vinden!!) en Eddie in een handleiding voor Photoshop (ge studeert landscape architecture of ge studeert het niet hé). Vlakbij een fonteintje onder de schaduw van palmbomen, met het geluid van krekels op de achtergrond…heerlijk.
Over krekels gesproken, je kan het getsjirp absoluut niet vergelijken met het Belgische; het klinkt hier echt alsof iemand lantaarnpalen met een slijpschijf te lijf gaat! Niet bepaald lichte kamermuziek, maar met een iPod kom je al een heel eind.

Dinsdag komt mijn allereerste bezoeker al, Anthony komt zijn Spaans een weekje oefenen!
Hoe was de koorfoto trouwens? Ben ik er al bijgephotoshopt? :o) En goed ge-Almaat?

Ik begin te denken dat ik misschien een beetje te veel schrijf, zo elke dag, update please!!! Dit is waarschijnlijk totaal niet interessant voor jullie :o) En bedankt voor de vele mailtjes uit Lund, Milaan, Gent en omstreken, ik geniet er echt van!